Na początku miał być to tylko wywiad, ukazujący tragiczne skutki zażywania narkotyków, ostrzeżenie dla młodzieży. Dwugodzinny wywiad zaplanowany przez dziennikarzy rozciągnął się na dwa miesiące, podczas których opowiedziała o życiu uwarunkowanym przez narkotyki i prostytucję, które było udziałem jej i innych rówieśników w Berlinie Zachodnim w latach 70. Materiał okazał się tak obszerny, że wydawnictwo zdecydowało wydać książkę. Dokument poruszył problem narkomani poszerzającej się wśród młodzieży. Książka została przetłumaczona na kilkanaście języków i zapewniła autorce dostatnie życie.
"My dzieci dworca ZOO" czyta się bardzo przyjemnie, z łatwością można wcielić się w rolę głównej bohaterki i razem z nią przeżywać jej problemy, podejmować trudne, często niezrozumiałe decyzję i obserwować walkę z nałogiem. Można poznać także opinie i uczucia osób bliskich narkomanki.
Na mnie książka zrobiła bardzo duże wrażenie i uświadomiła tragedię jaką przeżywają ludzie uzależnieni o narkotyków. Podczas czytania dotarło do mnie, że mimo, iż żyje w świecie, w którym narkotyki są powszechnie dostępne i czytałam wiele artykułów na ich temat, to tak naprawdę nic o nich nie wiedziałam.
Brutalność książki skłoniła mnie do refleksji i przedstawiła inny świat, który znajduję się tak blisko, mimo że większość z nas go nie zauważa.
Uważam, że książka jest godna polecenia i warta przeczytania bez względu na wiek odbiorcy.
Natalia, lat 16
Książka wydana przez Wydawnictwo
Komentarze
Prześlij komentarz