Kasia ma otwarte serce na potrzeby innych. Jest pomocna, ułożona oraz życzliwie nastawiona do świata. Janusz pochodzi z porządnej rodziny, ale pogubił się w życiu. Pewnego dnia spotykają się przypadkowo przy kwiaciarni i zakochują w sobie od pierwszego wejrzenia.
Jest to powieść o prawdziwej miłości i o problemach młodzieży. Książka została wydana w 1964 , ale porusza problemy aktualne również dzisiaj. Janusz stara się naprawić swoje błędy. Boi się, że Kasia dowie się o jego przewinieniach i nie będzie chciała go już więcej widzieć. Chłopak czuje się samotny, a dziewczyna jest jedyną osobą przed którą się otworzył. Nastolatek jest zazdrosny o swojego brata, który bardzo dobrze się uczy. Rodzice chwalą go i ukazują Januszowi za wzór. Chłopak jest uważany za buntownika i nieuka w domu. Nie wie co zrobić, więc ucieka.
Kasia jest przykładem osoby, która szanuje innych ludzi. Pomaga starszej pani. Chętnie wysłuchuje zwierzeń Janusza i stara mu dać jakąś radę. Zachęca go, żeby zmienił coś w swoim życiu. Oboje boją się, że się więcej nie zobaczą.
Książkę łatwo się czyta łatwo, pomimo że zawiera wiele porównań. Jest pisana prostym językiem.
Powieść pochłonęła mnie całkowicie. Lektura zachęca do myślenia. Łatwo można domyśleć się zakończenia. Jednak wiele zwrotów akcji jest nie do przewidzenia. Polecam tę książkę każdemu, a w szczególności osobom, które lubią historie z życia wzięte.
Kasia, lat 16
Książka wydana przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia
Komentarze
Prześlij komentarz