Lekturę tę zaliczamy do polskiej literatury współczesnej.
Renata Kosin przedstawia nam młodą kobietę Klarę, która postanawia otworzyć własny pensjonat. Wraz z przyjaciółką Łucją i narzeczonym Kubą oczekuje pierwszych gości. Jednak początkowy entuzjazm dziennikarki związany z prowadzeniem odnowionego pałacyku, jak i fascynacja różami - szybko gasną. Kobietę zaczynają denerwować nie tylko róże, ale także uporczywi goście. Ponadto wszędzie można „wyczuć” tajemnice i wszelkiego rodzaju zagadki, w wyniku czego zaginie jedna z najbliższych osób dla Klary.
W książce znajdziemy dużo podjętych problemów, takich jak filozoficzne czy psychologiczne. Czyta się ją szybko, aczkolwiek potrzebne jest duże skupienie, gdyż występuje dużo porównań i wyszukanych nazewnictw.
Zdecydowanym atutem powieści są dość intrygujący bohaterowie i to nie tylko pierwszoplanowi. Na każdym kroku muszą podejmować decyzja, które wpływają na ich dalsze losy. Poza wędkarzami znajdziemy dam istną plejadę charakterów, jak: gburowate małżeństwo, elegancki architekt. Jednak „wiśenką na torcie” i pierwszym „wyprowadzaczem” z równowagi Klary jest małżeństwo Pastewnych.
Z mojego punktu widzenia jest to dobra książka, lecz nie przypadła mi do gustu, ponieważ akcja zaczęła się rozwijać i wciągać dopiero w za połową lektury.
Od pierwszych stron można, by było oczekiwać dużo więcej, niż zwykłe problemy rodzinne poprzeplatane z małymi epizodami zagadek.
Serdecznie polecam tę powieść wszystkim wielbicielom tajemnic i historii, którzy mają cierpliwość poczekać do „rozkręcenia się” fabuły.
Wiktoria, lat 16
Książka wydana przez
Komentarze
Prześlij komentarz