Esesman i Żydówka: wojna i miłość - Justyna Wydra - recenzja

Książkę, którą chciałam przedstawić to powieść historyczna z wątkiem miłosnym „Esesman i Żydówka: wojna i miłość” autorstwa Justyny Wydry. Akcja toczy się podczas II wojny światowej w kwietniu 1943 roku. Przedstawia ona historię młodej Żydówki, Debory Singer i oficera SS, Bruna Kramera. 

Powieść zaczyna się w momencie wywożenia Żydów do Krakowa, gdzie następnie mieli trafić do Oświęcimia, do obozu koncentracyjnego. Głowna bohaterka ocalała z pędzącego pociągu, ponieważ przez nieuwagę strażników udało się jej z niego wyskoczyć. W wyniku upadku łamie nogę, doczołguje się do najbliższych krzaków i ukrywa się w nich. Ratuje ją Bruno, oficer SS, który rozpoznaje w niej dziewczynę, dzięki której przeżył kilka lat wcześniej. Wtedy ona uratowała go, mimo że był Niemcem, zakładając opaskę na krwawiącą nogę. Po ponownym spotkaniu, pamiętając co dla niego zrobiła, wywozi ją w bezpieczne miejsce w Krakowie. Tam znajduje spokojną pracę jako pomoc w studiu fotograficznym. Mieszka u małżeństwa, swoich dobrych znajomych, którzy również są Żydami. Bruno nie może tak łatwo zapomnieć o Deborze. Od czasu do czasu spotyka się z nią i sprawdza, czy jest bezpieczna. Ona zmienia swoje dane osobowe oraz wygląd dla bezpieczeństwa. Po pół roku zakochują się w sobie i zostają parą. On wie kim tak naprawdę jest i zdaje sobie sprawę z tego, że ona nie jest bezpieczna, gdy jest z nim. Dlatego zawsze po pracy, późno wieczorem odprowadza ją do domu, czasami chodzą na spacery lub do kawiarni. Bruno musi wyjechać z powodu brata, który postawił się przeciwko Hitlerowi. Niestety Bruno nic nie wie o tym, że Debora spodziewa się jego dziecka. Dziewczyna zostaje więc sama z synem, którego mu urodziła. Po wyjeździe Bruna kobieta spotyka swojego dawnego narzeczonego, również Żyda, o którym myślała, że umarł tak jak cała jego rodzina. Dawid chce do niej wrócić, ale dowiaduje się, że jej synek Piotruś jest dzieckiem Niemca. Z nienawiści popełnia samobójstwo. Na środku pustej ulicy strzela sobie pistoletem w głowę. Bruno zdążył przyjechać przed tym zdarzeniem.

Jeśli chcesz wiedzieć, co wydarzy się dalej, musisz przeczytać tę książkę. Czy Debora i Bruno będą szczęśliwą rodziną? Czy Bruno naprawi swoje relacje rodzinne?

Książka wzbudza wzruszenie, jest niebanalną opowieścią o wojennych rozbitkach, o nieprawdopodobnej, zakazanej miłości. Ci dwoje są jak kat i ofiara. Dziwny to był związek, spotkali się w złym czasie, lecz gdyby nie wojna nigdy by się nie spotkali. Opis zdarzeń prowadzony przez narratora przeplata się z myślami, odczuciami bohaterów. Człowiek jest istotą ludzką i od niego zależy jak będzie żył i postępował. Książka jest napisana w sposób prosty, przejrzysty i barwny. Bardzo łatwo i szybko się ją czyta.

Natalia

Książka wydana przez