W księgarniach można znaleźć wiele pozycji o tematyce II wojny światowej zwłaszcza polskich autorów. Jest to na pewno znacząca część historii naszego państwa. Wiele osób mówi, że nawet gdy już się skończyła, już nic nie było tak samo. Tak jest też w tym utworze. Został on napisany na podstawie wspomnień Janiny Janowicz i opowiada o wielu rzeczach.
Zaczęłam tę książkę czytać pewnego dnia w drodze do domu i potem nie mogłam się od niej oderwać do nocy. Zaczęła się spokojnie, przedstawiono w niej życie zwykłej rodziny. Akcja rozwinęła się i tak samo, jak codzienność tej familii już nie była zwyczajna. Życie w podróży, tylko po to, by trafić do zimnego Kazachstanu.
W tej książce wnuczka spisała opowieść babci i myślę, że jest to wielkim plusem. Nie codziennie możemy się spotkać z tak wzruszającą, ładną i smutną historią. Utwór naprawdę skłania do przemyśleń, a czasami do łez. Mimo ciężkiej tematyki czytało mi się ją bardzo przyjemnie i jestem pewna, że poruszy ona wiele serc.
Zaczęłam tę książkę czytać pewnego dnia w drodze do domu i potem nie mogłam się od niej oderwać do nocy. Zaczęła się spokojnie, przedstawiono w niej życie zwykłej rodziny. Akcja rozwinęła się i tak samo, jak codzienność tej familii już nie była zwyczajna. Życie w podróży, tylko po to, by trafić do zimnego Kazachstanu.
W tej książce wnuczka spisała opowieść babci i myślę, że jest to wielkim plusem. Nie codziennie możemy się spotkać z tak wzruszającą, ładną i smutną historią. Utwór naprawdę skłania do przemyśleń, a czasami do łez. Mimo ciężkiej tematyki czytało mi się ją bardzo przyjemnie i jestem pewna, że poruszy ona wiele serc.
Julia, lat 15
Książka wydana przez
Komentarze
Prześlij komentarz