Zawisza Czarny. Wielka wojna - Szymon Jędrusiak - recenzja

Powieść rozpoczyna się nieco „leniwie”: oto jacyś tajemniczy wysłannicy wyruszają z Dortmundu z jeszcze bardziej zagadkową misją. Nieoczekiwanie zjawiają się w pobliżu posiadłości Zawiszy Czarnego, wyczekują odpowiedniej chwili, po czym ogłuszają i wieszają żonę słynnego rycerza, nie pozostawiając żadnych śladów, jedynie wbitą w drzewo charakterystyczną mizerykordię. Ten sam sztylet pojawia się przy kolejnych zabójstwach ludzi bliskich Zawiszy – widać, że ktoś eliminuje jego najbardziej zaufanych ludzi.

Akcja rozgrywa się na tle bardzo interesującej intrygi szpiegowskiej w czasach ciekawych pod względem politycznym. Zbliża się wojna z zakonem krzyżackim i rywale usiłują zapewnić sobie przewagę w przyszłych zmaganiach, a ważną rolę w tych zabiegach odgrywa rycerz z Garbowa.

Autor przedstawia jego historię jak bardzo ciekawy i żywy obraz, jednocześnie przybliżając nam dawne dzieje Polski, mało znane ze względu na niewiele zachowanych źródeł historycznych.



ZJ



Książka wydana przez Wydawnictwo




Komentarze