„Książę” Niccolò Machiavellego to jedno z najważniejszych dzieł w historii myśli politycznej, które wywołuje kontrowersje i dyskusje od momentu swojego powstania aż do dziś. Machiavelli, włoski filozof, historyk i polityk z XV wieku, w swojej pracy podejmuje próbę stworzenia podręcznika dla władcy, który chciałby utrzymać swoją pozycję i skutecznie rządzić państwem. Machiavelli stworzył więc traktaty w których zawarł swoją wiedzę i spostrzeżenia na temat sprawowania władzy.
Owe traktaty to dzieło, które ma na celu udzielenie praktycznych wskazówek dla rządzących. Machiavelli nie interesuje się teorią polityczną w sensie idealistycznym, lecz skupia się na realiach władzy. Praca jest pragmatycznym podejściem do polityki, które nie zważa na moralność w klasycznym rozumieniu, lecz na skuteczność. Autor uważa, że władca powinien wykorzystywać wszystkie dostępne środki, by zdobyć i utrzymać władzę — nawet jeśli oznacza to stosowanie kłamstwa, manipulacji czy przemocy. Jego słynna teza: „cel uświęca środki”, stała się synonimem politycznej kalkulacji bez skrupułów i pozwoliła ludziom argumentować swoje bestialskie czyny.
Machiavelli wskazuje także, że rządzący powinien dostosować swoje działania do zmieniających się warunków politycznych, a także wykorzystywać zarówno siłę, jak i spryt, by utrzymać kontrolę nad państwem. Istotną rolę odgrywa również umiejętność rozróżniania, kiedy lepiej działać w sposób okrutny, a kiedy zyskać poparcie ludu przez życzliwość i sprawiedliwość. Opisane to zostało dokładnie i precyzyjnie przez co można odczuć jakby czytało się podręcznik.
„Książę” to książka, która zmusza do refleksji nad naturą władzy, polityki i moralności. Nie daje ona gotowych odpowiedzi, ale zmusza do pytania o naturę i cele władzy.
Serdecznie polecam każdemu, uważam bowiem że zawarty w niej problem uświadamia czytelnika i pozwala zrozumieć skomplikowany świat polityki połączonej z psychologią.
M.G.
Książka wydana przez Wydawnictwo Onepress
Komentarze
Prześlij komentarz